|
|
Vanuit de pastorie
Vanuit de pastorie
De paastijd is nu weer begonnen. Een Latijnse naam van deze tijd is de Magna Dominica – de grote zondag. Zelfs in de vastentijd is zondag geen vastendag. Zondag is voor de christen altijd een soort Pasen. Het is de dag van de opstanding. De kerk viert deze gebeurtenis (de opstading van een mens) gedurende vijftig dagen. De Magna Dominica duurt tot Pinksteren. In deze tijd beleven we de verschillende verschijningen van de opgestane Jezus. De verhalen staan in de Bijbel en als je ze leest in de kerk en erover preekt en mediteert, dan is het soms alsof ze weer geactualiseerd worden. Zeker in het avondmaal komt een verhaal zoals dat van Jezus en de Emmaüsgangers weer tot leven. In onze kerk is er geen avondmaal gedurende de Magna Dominica, maar wel op de zondag erna, Trinitatis (dit jaar 22 mei). Dat is de zondag van de Drie-eenheid. Dat is ook wel een mooie zondag om het avondmaal te vieren. In het avondmaal ben je immers, volgens Calvijn, in contact met de hemelse Christus, en via Hem met God. God is Vader, Zoon en Heilige Geest - drie personen verbonden in liefde, en wij komen in het avondmaal binnen die kring van liefde. Jezus is de toegang tot die kring en de Geest komt ons halen en begeleiden langs de weg. Deze beelden komen tot ons vanuit het Johannesevangelie wat altijd gelezen wordt op de zondagen voor de hemelvaart – de zogenaamde vaarweltoespraken van Jezus waarin hij ons voorbereidt op het christelijk leven zonder zijn fysieke aanwezigheid. Trinitatis staat als het ware als een kroon op het kerkelijk jaar. - T. Wiersum.
| terug
|
|
|
|
|
|