|
|
|
|
|
Vanuit de pastorie
Vanuit de pastorie
Vroeg opgestaan op deze zondag. Ja, lezer, want ik was vergeten dat ik u weer eens een brief moest schrijven. Totaal vergeten. Ik had hem vrijdag op de digitale post moeten doen, richting de Lankhorsterstraat, maar om een of andere reden stond het niet in mijn agenda en het ontschoot me. Ik de afgelopen paar dagen ook niet-normaal druk met school: nakijken, rapportcijfers inleveren - nee, je mag ze niet zomaar verzinnen - werk lezen, beoordelen, niet te streng zijn, het zijn maar kinderen, ze doen hun best, geef ik hem een 5 of een 6? Nou vooruit, een zesje - mijn vrouw zou zeggen, als je twijfelt, ga omhoog. Dus een zes. Hij zal blij zijn. Heeft het niet echt verdiend, maar ik tenslotte ook niet, deze baan zeker niet, dus jij een zes.
Over zessen gesproken. Vanochtend net na zessen opgestaan! Voor een veehouder niet bepaald vroeg, maar voor de dominee? Ja maar die moet nog gauw wat schrijven, voor Kerkleven, dus tien over zes, ik eruit, koude douche, gauw wat aantrekken en over het grind hollen, de kerk in! Hoe zal ik wat kunnen schrijven als ik niet eerst bij de Heer ga? Donker, mistig, vochtig, kil. Heerlijk. Ik hou niet van elektrisch licht in de kerk en ook niet van verwarming. En daar gaat die, de klok, ½ zeven, één keer slaan en … “Tik! Je bent op tijd.” Ik mag niet te laat komen, dan krijg ik straf, moet ik nablijven. Want streng is mijn meester, en hij heeft een stem: de klok van Wichmond. Oh, ik ken hem goed. Eerst slaan en dan “Tik! Je mag beginnen” Of: “Tik! Je mag weer gaan.” Ik doe een enkel licht aan want anders zie ik niks en ik moet lezen: Ochtendgebed. Psalm 90 op het rooster: een van mijn lievelings! Wie kent de sterkte uws toorns, en uwe verbolgenheid naar dat gij te vrezen zijt? Leer ons alzóó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen…verzadig ons in de morgenstond met uwe goedertierenheid… Adembenemend mooi. Vochtige lucht in ademend mooi op deze grauwe november zondagochtendstond in de kerk van Wichmond. Ik weet het, lezer, ik weet het, ik mag hem niet inpikken, hij is van de gemeenschap, maar even, enkele jaartjes, vijf, zes, om ½ zeven, een half uurtje? Wat zegt u? U wilt er ook bij zijn? Nee, u mag niet komen! Straks zangdienst, dan is die voor u, en voor velen, misschien wel twintig mensen, maar nu even voor mij.
Maar waar was ik ook weer? Streng is Hij, ja. Ik niet, Hij wel. En we horen ook rond deze tijd over een strenge God in de Bijbel – bijvoorbeeld in de gelijkenis van de talenten, daar schreeuwt hij: “Die luie slaaf, die laffe, gooi hem d ’ruit! In de buitenste duisternis met hem, waar er tandengeknars is en jammergeween!” Hahà, lezer, dat ben ik! Ja, natuurlijk. De bijbel is altijd voor de hoorder, en dus is die boodschap voor mij op deze vroege zondagochtend! De kerk is even voor mij, u mag er niet in, en de Bijbel ook, ik hou hem voor mezelf. Helemaal voor mezelf. En dan vanochtend ook nog: de bokken en de schapen. Ooooh-ook zo mooi. Smullen. De gelijkenis van de bokken en de schapen: mij zo wel bekend. Ik herinner me de prachtige uitleg in de jaren negentig van bijbel docent Charles Lejeune in Brussel. Ik was toen verbonden aan de Waalse kerk in Delft en ging op de maandag met de trein vanuit Rotterdam om 07.24 uur naar Bruxelles-Central, voor college om 10 uur bij Lejeune, Rue des Bollandistes. Ja, mijn Bijbelverhalen hebben associaties! De uwe ook, lezer? Ik ben weliswaar alleen in de kerk, maar ik heb vele geesten bij me, vele geassocieerden bij de verhalen. We luisteren samen. Maar wat is Hij streng, vanochtend: “Alles wat je niet gedaan hebt voor de minste mijner broeders heb je niet voor mij gedaan – weg van mij, jij onverdienstelijke, naar het vuur dat voorbereid is voor de duivel met zijn engelen en voor de ongehoorzame mensen, de niet genoeg gedaan hebbenden: Jij!” Nee, niet u lezer. Ik! Het is mijn Bijbel en mijn tijd in de kerk en ik deel niet. We leven in de tijd van de christelijke minderheid. Van de christelijke eenling. Van de achtergeblevene, de niet meekomende, de zich niet aan de moderne tijd weten aan te passende…. Dit is onze tijd. Wij enkelingen horen de verhalen. En vanochtend vroeg is die gelijkenis voor mij alleen, zonder preek en zonder kerkleer, en ik lees hem als nieuw, en anders. Vanochtend proef ik humor. Want het kan niet zijn of mijn Heer spreekt met een glimlach. Hij houdt van humor. Ik weet het. Hij heeft het tegen mij gezegd: Ik hou veel meer van humor dan van serieusheid. Hij vertelt zijn gelijkenis met een knipoog – jij onwaardige, jij naar het spreekwoordelijke vuur! Schoktherapie. Hij schudt mij wakker met zijn humoristisch-prikkelende verhalen. Hij zet me weer op de been. Het maakt me blij. Nou, zegt hij, het blijkt dus nog te werken, bij jou, in ieder geval. De klok slaat zeven: “Tik – je mag weer gaan.”
| | terug
|
| |
|
|
|
|
|
|
Kerkdienst
 28-04-2024
om
10.00 uur
Kinderactiviteit: Andrea Kasteleijn
meer details
Kerkdienst
05-05-2024
om
10.00 uur
Kinderactiviteit: Renske Ellenkamp
meer details
Kerkdienst
09-05-2024
om
09.00 uur
Hemelvaartsdag
meer details
Kerkdienst
12-05-2024
om
10.00 uur
Kinderactiviteit: Annet Heuvelink
meer details
|
|
|
koffieochtenden
1e en 3e dinsdag van de maand om 10.00 uur koffiedrinken in Withmundi (achter de kerk)
|
|
|
|
